Nee voorlopig geen pakjes bij mij thuis. Kinderen zijn het huis uit. Wijzelf gepensioneerd of doen alsof. Feit is dat we ons druk maken met de alledaagse dingen om ons heen. Voor mij wil dat zeggen actief in het verenigingswerk. Daar is genoeg te doen. En och, geregeld krijg je blijken van waardering ervoor terug. Dat geeft moed om door te gaan.
Nu bevinden wij ons ook in een redelijk bevoorrechte positie. Ga maar na, gepensioneerd na een lang werkzaam leven dat redelijk werd betaald en aanleiding geeft tot een goed pensioen nu. We wonen in een mooi huis in een aardig dorp met de noodzakelijke voorzieningen. En tevens onderhouden we een actieve levenswijze door vooral veel en regelmatig in beweging te blijven. Nogal wat redenen om te kunnen spreken dat we de nodige bestaanszekerheid hebben. Of zoals dat aangegeven is in een recent rapport van de WRR; we hebben GRIP op ons individueel bestaan.

Terwijl ik dit schrijf wordt de nieuwe tweede kamer geïnstalleerd. De verkenning hoe een nieuw kabinet te vormen is net begonnen. Veel discussie over bestaanszekerheid (wat is dat dan?) Het rapport van de WRR komt wat dat betreft precies op tijd. Of moet ik zeggen net te laat. Het heeft immers geen rol kunnen spelen in de campagne voor de tweede kamer verkiezing van november.
Het resultaat van die verkiezing is verrassend en onthutsend. Het kenmerkt zich vooral door een forse verschuiving naar rechts. Dit komt door de onverwachte en forse winst van de PVV, volgens de NRC een radicaal rechtse partij.
Het roer moet om zo klonk het in de campagne. En nu is men dat kabinet dat ervoor moet zorgen aan het maken. Maar gaat het zo slecht in NL met de bestaanszekerheid? Zeker als je het hebt over de mensen die door de overheid belazerd zijn. (Groningen gevolgen gaswinning, Kindertoeslagschandaal, de na-ijlende inflatie met hoge kosten voor primaire levensbehoeften) En ja daar moet echt iets aangedaan worden. En nee het herstel van vertrouwen in de overheid mag weer nagestreefd worden, al zal het niet eenvoudig gaan.
Maar IS het dan nu zo slecht gesteld in Nederland? Dat kun je betwijfelen. We zijn een van de rijkste landen van de wereld. We gaan met de kerstinkopen volgens verwachting 700M€ meer uitgeven dan vorig jaar. Het aantal auto’s (met bijbehorende files) op de weg is weer veel groter dan toen we massaal thuis werkten. Dus gaat het zo slecht in NL?Is er reden om de grenzen te sluiten? Ons uit een EU terug te trekken? Ons discriminerend uit te laten over andere niet-westerse bevolkingsgroepen? Een eind te maken aan de ontwikkelingshulp (ook al wordt die nu vooral ingezet ten faveure van het eigen bedrijfsleven)? Te stoppen met klimaat- en stikstofbeleid? Ons terug te trekken uit de ondersteuning van Oekraïne? Als je het mij vraagt allerminst

Terug naar de WRR. Ook deze figuur is uit hun rapport genomen. Ze geeft grafisch weer welke factoren te onderkennen zijn in de analyse van persoonlijke grip als stuurman van je eigen leven. Drie benoemde ik al eerder. Inkomen, Woning en Relaties. De vierde kwam nog niet aan bod de Wereld. En juist daar gaat mijn dagdagelijkse zorg over;de Wereld.
Als fervent krantenlezer probeer ik een beetje bij te blijven bij wat er in die wereld gebeurt. En eerlijk gezegd word ik daar niet vrolijk van. Ga maar na: Vanaf 2014 speelt de oorlog in Oekraïne. In de VS zijn ze niet in staat om afscheid te nemen van Trump die immers de republikeinse partij volledig in de grip heeft en openlijk een dictatuur nastreeft. In Europa zie je in polen een verrechtsing optreden gelijk in Hongarije, Frankrijk, België, Nederland en Duitsland. Poetin is een nieuw front aan het openen door te dreigen naar Moldavië en naar Letland! Deze onrust in ons werelddeel vraagt erom dat we op Europees niveau krachtige maatregelen treffen. Samen hebben we een basis, alleen zullen we het niet redden, zeker niet als volgend jaar de VS zich geheel of gedeeltelijk terugtrekt uit de NAVO.
Alle reden tot zorg. Zeker bij mij. Maar het is een aspect waar ik als individu geen grip op kan krijgen. Maar als land zullen we er wel iets mee moeten. Wordt het niet eens tijd om echt vooruitgang te boeken bij onze nationale defensie? Tenminste toch structureel de 2% norm te halen is de boodschap. En nadrukkelijker samenwerken op EU niveau.
En dan helpt het mij niet dat het hele aspect van de mondiale ontwikkeling totaal niet aan de orde geweest is tijdens de verkiezingscampagne. Hoeveel tijd verknoeien we voordat dit besef echt tot ons doordringt? Wanneer houden we op met navelstaren?
Daar kom ik niet bij en dat leidt tot een serieuze knauw in mijn bestaanszekerheid.
De WRR geeft drie aangrijpingspunten voor het bereiken van meer grip
Directe controle: werk, inkomen wonen en zo dingen die ik zelf kan regelen; Indirecte controle; Die zaken die ik samen met anderen kan proberen te regelen en tenslotte collectieve controle; aspecten die de samenleving als geheel betreffen.
Juist dat laatste zou in een periode van kabinetsformatie moeten gebeuren Het maken van beleidsplannen Aansprekend doordat ze perspectief bieden op een daadwerkelijk betere toekomst, en solide omdat ze gebaseerd zijn op de best mogelijke kennis van hoe de wereld werkt.
En het ligt natuurlijk aan mijzelf maar wat als ik kijk naar het stemgedrag van de Nederlandse kiezer in november en zie welke tweede kamer er nu geïnstalleerd wordt? Ik kan alleen maar hopen dat de essentie van het WRR rapport doordringt tot diegenen die nu aan de slag gaan om dat nieuwe beleid uit te zetten. Ik heb er een hard hoofd in of dat gaat lukken.