T is me de week weer wel geweest. Zo in deze donkere dagen voor de kerst. De voorbereidingen voor een goede kerstsamenkomst met de vrijwilligers vanuit het Computer Doe- en Leercentrum naderen hun voltooiing. Altijd een leuke bezigheid om het verenigingsjaar af te sluiten met aandacht voor de individuele vrijwilligers. Deze week ging dat ook vergezeld met de bespreking van enkele nieuwe activiteiten die we in januari kunnen gaan opstarten. De digitale snelweg dendert voort. En ja grote groepen in de Nederlandse samenleving kunnen dat niet zomaar bijbenen. Tijdens onze inloopactiviteiten merken we dat heel nadrukkelijk. DIGID mag een mooi systeem zijn voor de zg tweefactor authenticatie, in veel gebruikssituaties is het een heel complexe en voor velen bijna onneembare hindernis. Voeg daarbij de begrenzingen die in het kader van de privacywetgeving zijn opgelegd. Het gevolg van dit alles is dan ook dat aan onze helpende hand de nodige beperkingen zijn opgelegd. Natuurlijk proberen we in overleg met onze hulpvrager daar een mauw aan te passen. Als organisatie is ons alles eraan gelegen om dat vertrouwen niet te beschadigen. In goed overleg, nood overbrugd vaak aarzelingen, komen we daar wel uit.
Het kan beroerder zo bleek deze week uit het rapport van de nationale ombudsman. “het DIGID helpt niet mee”. Wettelijk vertegenwoordigers kunnen met het DIGID niet uit de voeten zo blijkt. Probeer maar eens een zorgarrangement te regelen voor b.v. een ernstig gehandicapt kind van >12 jaar dat niet zelf een digid kan aanvragen. Dat blijkt niet te kunnen ook al ben je via de rechter erkend als vertegenwoordiger. Immers een zorgarrangement sluit je tegenwoordig zelf digitaal af, nadat de tweefactor-authenticatie via digid is geregeld. Voor 279000 (!) cliënten een onneembare vesting. Wat een schrikbarend aantal.
En wat over de vele verschillende vormen van communicatie die (semi-) publieke organisaties erop nahouden. (gemeente, waterschap, woningcorporatie, energiecorporatie, zorgverzekeraar, zorgverlenersalliantie en ga zo maar door. Allen met hun eigen klantcommunicatiesysteem). “Mijn Overheid” is dan een mooi digitaal systeem met een digitale brievenbus. Maar het is niet het enige systeem van communiceren. Allen kennen ze een eigen systematiek, dol wordt je ervan. Met als gevolg dat er bij zo’n 2,5 miljoen Nederlanders die digitaal ongeletterd of onervaren behoorlijk veel mis gaat. Zo worden er dagelijks nieuwe barrières opgeworpen. Is het een wonder dat bij velen het idee ontstaat dat ze niet meer meetellen? Gelijk de analyse van de WRR die ik vorige week aanhaalde; ze verliezen grip op hun bestaanszekerheid.
Niet allemaal hebben deze mensen gebruik gemaakt van hun stemrecht bij de tweede-kamer verkiezingen, de opkomst was slechts 3 van de 4 kiesgerechtigden. En als ze toch zijn gaan stemmen hebben ze niet allemaal een proteststem uitgebracht. Wel hebben die verkiezingen nu al geleid tot een behoorlijke verschuiving in het politieke landschap. In deze week is de kabinetsformatie een nieuwe fase ingegaan. De verkenning afgerond en de informatie gestart. Ik vraag me werkelijk af of deze nieuwe wind het antwoord in zich heeft dat de hierboven bedoelde groep van Nederlanders die grip op hun bestaan verliezen verwacht te krijgen. Ja bij NSC (maar ook bij het andere uiterste de SP) staat bestaanszekerheid hoog in het vaandel. Maar of dat gaat leiden tot reële verbeteringen waar velen op zitten te wachten waag ik te betwijfelen.
Deze week wordt vooral gekenmerkt door een hoge mate van wat ik mag noemen “kameleon gedrag” Zowel bij VVD en PVV voert vernieuwing in gedrag de boventoon. Oudere standpunten/afspraken gelden niet meer en wenst men niet meer aan herinnerd te worden. Nieuwe rechtse bezems gaan het allemaal oplossen. Discussie over hoe om te gaan met de grondwet om wordt heel logisch gevonden. Alsof dat een keuze zou kunnen zijn? Het is notabene de basis van onze rechtstaat. Maar nee dat zie ik verkeerd. Onze nationale bagatelliseringsprofeet vd Plas vindt dat we dit eigenlijk bij iedere formatie hadden moeten doen. Ik wil niet sikkeneurig doen maar met een democratie ondersteunend proces heeft deze gang van zaken weinig te maken. De Schrijver Ilja Leonard Pfeiffer uit in het blad “de tijd” een belangrijke waarschuwing: ‘Als de arrogantie van de meerderheid rechtsstatelijke procedures begint te negeren, is de verwording van de democratie een feit.” Bij mij roept het associaties op bij de gebeurtenissen in 1933 in Duitsland. En helaas wordt het nog bonter. De nieuwe leider van de VVD heeft geen enkel probleem ermee om de democratische procesgang te verstoren. Verrukt van de macht die men denkt te krijgen wordt via een motie vanuit de 2e Kamer de wacht aangezegd naar de Eerste Kamer. In mijn woorden; de Tweede Kamer mag dan de asielwet goedgekeurd hebben, wij vinden dat de Eerste Kamer deze nu niet mag behandelen want na de kabinetsformatie zal dat zinloos geworden zijn. En ja de rechtse machtspartijen gaan daar vrolijk in mee.
Dat brengt me tenslotte terug bij het “kameleon” gedrag. Het petten probleem is er de oorzaak van.Op een en dezelfde dag mag je als minister een wet uit jouw departement in behandeling hebben, als kamerlid hoef je daar niks mee. Als beoogd kamervoorzitter mag je ooit de bedenker zijn van de kopvoddentaks maar dat was toen. Nu ben je heel goed in staat om het hele volk te vertegenwoordigen als een hotemetoot op statiebezoek komt. Mijn pet gaat dat allemaal te boven, over een dergelijke inconsistente / opportunistische geest beschik ik niet.
We zijn drie weken na de verkiezing. Ik geloof niet dat we de laatste verbazing al gehad hebben. Het moet en zal nog gekker worden. Dat staat vast. De bordjes zijn echt verhangen. Maar het zou mooi zijn als we toch betrekkelijk snel gaan zien met welk politiek beleid dit land uit de stilstand gehaald gaat worden. Want dat is toch de belofte van rechts. Eindelijk zal er werk gemaakt worden van de rechtsstatelijkheid en de bestaanszekerheid voor iedereen. Belofte maakt schuld toch? Maar HOE DAN? Ik zie het voorlopig nog niet gebeuren.
kanttekening bij mijn dag 